image/svg+xml

Ubele Dijkstra: 'Alleen maar een spuit is geen oplossing'

Verhaal

Ubele Dijkstra: 'Alleen maar een spuit is geen oplossing'

Plaatje bij verhaal: ubele_dijkstra_dient_een_koe_een_middel_toe_tegen_melkziekte._het_infuus_gaat_in_de_melkader._ca._1980_0.jpg

'Doordat de veestapels groter werden, waren de dieren gevoeliger voor besmettelijke ziekten. Op een gegeven moment kwamen allerlei preparaten met antibiotica op de markt. De eerste keer dat ik dat gebruikte was bij een koe met klauwontsteking. Ik was hem aan het behandelen en gaf hem een spuit in de hals toen de boer vroeg: “Zou dat wel helpen? Hij heeft een ontsteking aan z’n rechterachterpoot en u spuit hem in de hals in.” Ik zei tegen hem: “Over drie dagen is die koe weer een stuk beter.” En dat was ook zo. Dat vond die man heel bijzonder.

In het begin was er geen regelgeving voor het gebruik van antibiotica, maar later werd men veel strikter. Dat was ook goed. Ik kreeg een keer een vertegenwoordiger van zo'n firma op bezoek die een hele waslijst opnoemde waar je antibiotica voor kon gebruiken. Op een gegeven moment zei ik: “Nu moet je ophouden. Straks zijn de dieren misschien wel beter, maar wordt de bacterie resistent.” “Ach meneer, dan komt er wel weer een nieuw antibioticum”, zei hij. Dat sloeg natuurlijk nergens op. Op den duur kan het gevaarlijk worden voor de mens.

Ik behandelde een keer een kalf die longontsteking had. Ik zei tegen de boer: “U moet hem in een nieuw hok doen, met vers stro, hij mag niet op de tocht liggen en moet het lekker warm hebben.” “Oké”, zei die boer, “maar u spuit hem toch wel in?” Dat was bijna zaligmakend. Maar ik vond dat wanneer je een dier met een kwaal had, je er ook echt iets aan moest doen. Alleen maar een spuit was geen oplossing. Dat doen we bij onszelf toch ook niet! Wij gaan ook naar de dokter. Het vroeg om een andere mentaliteit van de mensen. We hadden voor de paarden een preventieve enting tegen een bepaalde hoest. Dat deden we één keer per jaar. Er was iemand die een paard had gekocht. Ik zei tegen hem dat hij hem dan ook moest laten enten, want dat beest zou met andere paarden in aanraking komen. “Dat paard heeft me al 3.000 gulden gekost!”, zei hij. Die enting van 25 of 30 gulden was hem te duur. Dat is verkeerde zuinigheid. Als dat dier ziek werd en hij niet meer gebruikt kon worden, was die man veel meer kwijt. Maar dat wou er bij hem niet in.

Soms werd met die antibiotica ook wel gesjoemeld. Ik behandelde een keer een stel varkens toen de boer iets zei tegen de varkenshandelaar. Die liep vervolgens naar z’n auto, haalde de binnenbekleding van z’n voorportier eruit waarna een flesje antibioticum tevoorschijn kwam. Als hij controle kreeg had hij zogenaamd niks bij zich, maar in werkelijkheid natuurlijk wel.'

Trefwoorden:Diergezondheid, Bedrijf, Project Streekcultuur
Personen:Ubele Dijkstra
Periode:1950-2000
Locatie:IJhorst
Thema's:Diergezondheid

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.