image/svg+xml

Bernard Vollenbroek: 'De mest werd een steeds groter probleem'

Verhaal

Bernard Vollenbroek: 'De mest werd een steeds groter probleem'

Plaatje bij verhaal: bouw_mestsilo_1993.jpg

'De mest werd een steeds groter probleem. In eerste instantie vormde dat geen probleem. Zelfs het consulentschap heeft op de proefboerderij Heino geëxperimenteerd met 300 kuub mest per hectare. De maïs kwam in mest in plaats van grond te liggen. Het kwam niet op. Er werd in die jaren veel te veel mest gebruikt. Een fosfaatgehalte van 35 is normaal, maar er kwamen wel waardes van 70 en hoger voor. In 1984 kreeg je de Mestwet van Braks. Toen moesten wij uitleggen dat je niet meer dan 50 kuub mest per hectare mocht aanbrengen, nu is dat 30. De boeren moesten een mestboekhouding gaan bijhouden. Die bleven met mestoverschotten zitten. Als ze geluk hadden konden ze mest bij de buurman kwijt. We kregen ook contact met makelaars uit het noorden. Boeren van hier sloten contracten met akkerbouwers uit het noorden die de mest wel wilden ontvangen. Transportbedrijf Ankersmit heeft nog altijd drie mestwagens rijden. Zo raakten de boeren hun mest kwijt. Het kost de boeren kapitalen. Iedere grote varkensschuur moet tegenwoordig ook een luchtwasser hebben. Dat zijn hele dure apparaten.

Soms slaat het door. Eén van de eisen voor de varkenshouderij is dat zeugen direct in een groep moeten als ze van de biggen afkomen. Wij hebben altijd gepropageerd om ze eerst een dag of tien in afzondering te plaatsen. Dan beren ze en kun je ze insemineren. Als ze berig zijn in de groep gaan ze vechten en bijten. Dat bevordert ook de aanzet van jonge vruchtjes niet. Maar de AID verplicht de varkens direct in groepen te zetten. De theorie en praktijk zijn in dat opzicht niet op elkaar afgestemd.'

Trefwoorden:Varkens, Milieu, Project Streekcultuur, Omgeving
Periode:1980-2000
Locatie:Twente
Thema's:Varkens, Milieu

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.