image/svg+xml

Berend Schrijver: 'De liefde voor MRIJ-vee is mij met de paplepel ingegoten.'

Verhaal

Berend Schrijver: 'De liefde voor MRIJ-vee is mij met de paplepel ingegoten.'

Plaatje bij verhaal: scans_berend_schrijver_0076_0.jpg

'Mijn familie had veel interesse in de MRIJ-fokkerij. In 1942 stonden tien Schrijvers bij het NRS ingeschreven. Op familievisite spraken de boeren vooral over koeien met elkaar. De liefde voor MRIJ-vee is mij met de paplepel ingegoten. Als achtjarige belandde ik met een blindedarmontsteking in het ziekenhuis. Bij die gelegenheid kreeg ik mijn eerste fokregister. Daar kon je alle gegevens van de koeien in vermelden,  de burgelijke stand voor koeien zogezegd. Ik heb hem nog wel ergens liggen. Vanaf dat moment hield ik alle afstammelingen en gegevens bij.

Wij gingen met onze koeien vaak naar fokveedagen en stierkeuringen toe. Hier in de omgeving had je jaarlijks de regionale fokveedag in Olst. Daar zijn we wel eens met 23 koeien heen geweest. De bedrijfscollecties waren altijd het hoogtepunt op die dagen. We deden dan soms mee met twee collecties, dat waren twee groepen van zeven koeien, en daarmee zijn we in totaal vijf keer nummer één en twee mee geworden in dezelfde rubriek. Stonden we daar met veertien onderscheiden koeien van ons op rij. Daarnaast had je de tweejaarlijkse keuring van Gelderland en Overijssel, en de keuring van het Nederlands Rundvee Stamboek (NRS) één keer in de vijf jaar. Op de nationale jubileumtentoonstellingen van het NRS waren we in 1974, 1979 en 1984 met een eigenaarsgroep aanwezig en stond er ook een dochtergroep van onze preferente stier Mars. De beide laatste keren wonnen we met onze bedrijfscollectie ook hierbij de hoofdprijs in de categorie van grotere boeren met circa honderd koeien. Verder had ik vaak zitting in jury’s van veekeuringen. In Markelo heb ik bijvoorbeeld dertig jaar lang helpen keuren. Onze beide jongens zijn op hun bedrijven in Canada weer volop met de fokkerij bezig. Gert is in 2009 en 2014 zelfs veefokker van het jaar geworden in de provincie Alberta en Henk zat in 2011 bij de laatste vijf voor deze onderscheiding.

Bij de fokkerij komt ook wel een beetje geluk kijken. Geen boer weet van tevoren hoe een stier scoort op zijn bedrijf. Bij mijn oom op stal zag ik een keer een paar dochters staan van de preferente stier Boris van de KI Laren. Die beesten stonden mij wel aan, maar er waren nog maar twee rietjes sperma voorhanden. Ik ben toen op de motor naar Laren gereden om ze op te halen. Met dat sperma hebben we een paar koeien van ons geïnsemineerd die direct drachtig raakten en ook nog eens allebei vaarskalveren gaven. Ze kregen beide een hoge exterieur score en waren daarnaast ook  uitstekende fokkoeien. Dan heb je wel geluk. Je had toen nog allemaal vers sperma. We wilden ook een keer sperma van een stier uit Almelo gebruiken. Dat werd met de trein naar Zwolle gestuurd, waarna we het bij het station ophaalden. De inseminator kwam vervolgens bij ons thuis. Nadat het sperma ingevroren kon worden, gingen zulk soort dingen allemaal een stuk makkelijker.

Mijn familie deed al jaren aan veeverbetering dus er zat goed bloed achter ons vee. Onze koeien waren geen eendagsvliegen. We letten vooral op bloedaansluiting van goed fokkende stieren, dat wil zeggen dat er bloed van dezelfde stieren in beide stambomen zat. We fokten bijvoorbeeld veel met Gustaafbloed. Daar kwamen hele goede gebruikskoeien met een lange levensduur uit voort, wat in die jaren steeds meer waardering kreeg.'

Trefwoorden:Fokkerij, Bedrijf, Project Streekcultuur
Personen:Berend Schrijver
Locatie:Zwolle
Thema's:Fokkerij

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.